«Πόσο ντροπή να αντέξει κανείς ;»
Μόνο ντροπή μπορεί να νιώσει κάνεις μαθαίνοντας πως η Αμαλ δέχτηκε επιθέσεις με την άφιξη της στην κατά τα αλλά φιλόξενη χώρα μας. Ντροπή, μούδιασμα, ένα δάκρυ και μια φευγαλέα σκέψη (που κοντεύει να γίνει μόνιμη) πως πρέπει να φύγεις τρέχοντας από εδώ, γιατί η «Χρυσή Αυγή» και ο φασισμός δεν πέθανε, βρίσκεται ανάμεσα μας, και αφού ενσωματώθηκε σε άλλο κόμμα, τώρα επιτίθεται ολοφάνερα σε παιδιά...
Στην Λάρισα επιτέθηκαν συνάνθρωποι μας σε ένα μικρό κορίτσι που κάνει ένα τεράστιο ταξίδι με τα πόδια. Στην μικρή Αμαλ, που περπατά 8.000 χλμ. σε στήριξη των προσφύγων όλου του κόσμου, μεταφέροντας το κατεπείγον μήνυμα "Μη μας ξεχνάτε".
Η Αμαλ (που τελικά καθόλου μικρή δεν είναι) εχει ύψος 3,5 μέτρα και είναι μια όμορφη προσφυγοπούλα από τη Συρία. Ξεκινήσε από την Τουρκία, και τώρα βρίσκεται στην Ελλάδα, θα συνεχίσει το ταξίδι της στην Ιταλία, τη Γαλλία, την Ελβετία, τη Γερμανία, το Βέλγιο και το Ηνωμένο Βασίλειο με στόχο να στρέψει την προσοχή στις επείγουσες ανάγκες των νεαρών προσφύγων. Συμβολίζει όλα εκείνα τα ασυνόδευτα παιδιά που έχουν φτάσει μόνο στην Ελλάδα τα 4.000, συμβολίζει όλα τα παιδιά του κόσμου που έχουν ανάγκη την φροντίδα μας και εμείς θέλουμε να την διώξουμε, να την εξορίσουμε ξανά.
Στο πρόσωπο της δεν είδαν όλα αυτά τα παιδιά που ζητάνε απλά αγάπη, αλλά μια μουσουλμάνα κόρη που έρχεται σαν ένας σύγχρονος δούρειος ίππος να μας αλλάξει το θρήσκευμα και να μας κατακτήσει. Είδαν ένα παιδί που στόχο έχει να μας εξισλαμίσει και να μας άλλοιωσει τον πολιτισμό μας. Είδαν με μίσος την γεναία Αμαλ, που ξεκίνησε από τη Συρία για να διασχίσει την Ευρώπη, αναζητώντας τη μητέρα της στη γη που απλώνεται μπροστά της. Είδαν με μισος ένα κορίτσι που περπατάει από χώρα σε χώρα, γνωρίζει άλλα παιδιά και ανθρώπους, πάντα με την ελπίδα πως κάπου θα υπάρχει γι' αυτήν το σπίτι που θα μείνει, θα μεγαλώσει, θα μορφωθεί και θα φτιάξει τον δικό της κόσμο.
Άμαλ (Ελπίδα) ήταν και το όνομα αυτού του κοριτσιού . Και η δημοσιότητα που κέρδισε για λίγες ώρες η φωτογραφία της αποστεωμένης Άμαλ δημιούργησε σε πολλούς χρήστες του Διαδικτύου την προσδοκία ότι ο βουβός πόνος του κοριτσιού θα τραβούσε έστω και για λίγο το παγκόσμιο ενδιαφέρον στο αθέατο δράμα της Υεμένης και τα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά της που σήμερα λιμοκτονούν μακριά από τις κάμερες ήταν ένα από τα περίπου 1,8 εκατομμύρια παιδιά που σήμερα λιμοκτονούν εξαιτίας του πολέμου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, οκτώ εκατομμύρια κάτοικοι της χώρας εξαρτούν την επιβίωσή τους από τη διεθνή ανθρωπιστική βοήθεια. Και ο αριθμός ενδέχεται πολύ σύντομα να αυξηθεί στα 14 εκατομμύρια, κάτι που αντιπροσωπεύει τον μισό πληθυσμό της χώρας.
Στα σίγουρα η χώρα μας δεν είναι αυτή όπου η Αμαλ μπορεί να φτιάξει ένα καλύτερο αύριο. Το όνομα της σημαίνει Ελπίδα, και εδώ δεν υπάρχει καμία ελπίδα πια.
Παναγιώτης Κοντογιώργος.